Opinie wydaje się w sprawie: dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom.
(Podstawa prawna: Ustaw z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2019 poz.1148), Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. 2019 poz.1481), Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U. z dnia 13 lutego 2013 r., poz. 199).
Kryteria: Poziom umiejętności arytmetycznych musi być znacząco niższy niż oczekiwany po uwzględnieniu wieku dziecka, jego ogólnej inteligencji i stopnia zaawansowania w nauce szkolnej. Umiejętności czytania i pisania powinny odpowiadać normie dla wieku umysłowego dziecka. Trudności w liczeniu nie mogą być wynikiem niewłaściwego nauczania ani bezpośrednim skutkiem defektów wzroku, słuchu, funkcji neurologicznych, zaburzeń psychicznych lub innych.
Trudności arytmetyczne występowały od wczesnych etapów uczenia się matematyki. Trudności w liczeniu istotnie zaburzają osiągnięcia szkolne lub te czynności codziennego życia, które wymagają umiejętności arytmetycznych.
Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 jeśli u jednego dziecka współwystępują trudności arytmetyczne (dyskalkulia) oraz trudności w uczeniu się czytania i pisania (dysleksja) wówczas diagnozuje się mieszane zaburzenia umiejętności szkolnych, które klasyfikacja opisała na pozycji F81.3.
Diagnoza dyskalkulii na poszczególnych etapach edukacyjnych jest nieco inna niż w przypadku dysleksji rozwojowej w związku z późniejszym dojrzewaniem funkcji myślowych (patrz. stadia rozwoju Piageta).
Dlatego efektem diagnozy trudności w uczeniu się matematyki na:
– I etapie – kl. 0 – obniżona gotowość szkolna do uczenia się matematyki
– II etapie – kl. I–III – rozpoznanie po badaniu w poradni: nieharmonijny rozwój kompetencji matematycznych
– III etap – kl. IV – VI – rozpoznanie po badaniu w poradni: ryzyko dyskalkulii (diagnoza dyskalkulii)
* pomiar trudności matematycznych (dyskalkulii) u dzieci w wieku lat 10,00 – 12,11.
– IV etap – kl. VII – VIII – rozpoznanie po badaniu w poradni: dyskalkulia
Badanie w kierunku dyskalkulii składa się z następujących elementów:
a. Wywiad rozwojowy
b. Badanie psychologiczne
c. Badanie pedagogiczne
d. Badanie logopedyczne (opcjonalnie)
Całość realizowana jest w trakcie kilku wizyt (dwie lub trzy), podczas których wykonuje się badania w oparciu o standaryzowane narzędzia diagnostyczne wskazujące na:
a. Zakres funkcjonowania intelektualnego, zakresy słabych i mocnych stron
b. Zakres umiejętności szkolnych, zakresy percepcyjne, lateralizacja, motoryka, itp.
c. Zakres kompetencji językowych
Podczas wywiadu rozwojowego przeprowadzanego z rodzicami dziecka analizowane są:
a. wczesny rozwój dziecka ze szczególnym uwzględnieniem sprawności motorycznej, mowy, rozwoju społeczno-emocjonalnego
b. stan zdrowia dziecka
c. przebieg nauki szkolnej ( umiejętności matematyczne od najwcześniejszych etapów nauki )
d. zdolności, zainteresowania i zamiłowania
Diagnozowanie dyskalkulii jest procesem długotrwałym i obejmuje: badania wstępne, terapię, badania kontrolne.
POSTĘPOWANIE DIAGNOSTYCZNE
Zgłoszenia na badania diagnostyczne do Poradni pod kątem występowania specyficznych trudności w uczeniu się matematyki dokonuje się na podstawie aktualnych przepisów oświatowych, na obowiązującym formularzu wniosku.
Niezbędnym załącznikiem do wniosku jest opinia nauczyciela matematyki, wychowawcy i terapeuty z informacjami o poziomie osiągnięć, trudnościach i niepowodzeniach szkolnych oraz mocnych stronach ucznia.
Konieczne jest dostarczenie zeszytów szkolnych, prac klasowych (również z wcześniejszych lat nauki) oraz dokumentacji pracy terapeutycznej i samokształceniowej, a także opinii wydanych wcześniej przez inne poradnie, jeśli uczeń był pod opieką tego rodzaju placówki w poprzednim miejscu zamieszkania.
Na podstawie jednorazowej wizyty w Poradni nie diagnozuje się dyskalkulii. Istotne jest przeprowadzenie badań kontrolnych, w trakcie których ocenia się postępy ucznia.
Opinia określająca warunki zdawania sprawdzianów i egzaminów powinna być wydana przez Poradnię nie później niż do końca września roku szkolnego, w którym jest przeprowadzany sprawdzian lub egzamin.
Warunki przeprowadzania sprawdzianu, egzaminu ustala dyrektor CKE.
Uczeń powinien być objęty roczną terapią pod kątem doskonalenia umiejętności i wiadomości matematycznych w szkole lub w poradni.