Rodzicu, wspieraj zdolności swojego dziecka

Rodzicu, wspieraj zdolności swojego dziecka:

1.  Zaspokajaj potrzeby poznawcze dziecka. Odpowiadaj na zadawane pytania. Podsuwaj interesujące lektury, gry, zabawy, programy edukacyjne. Proponuj wyjścia na wystawy, prelekcje, udział w dodatkowych zajęciach rozwijających zainteresowania dziecka (np. plastyczne, muzyczne, matematyczne, literackie, przyrodnicze itp.). Poszerzaj, wzbogacaj wiedzę dziecka o dodatkowy program kształcenia z danej dziedziny.
2. Rozwijaj myślenie twórcze dziecka. Jest ono nieodłącznym składnikiem zdrowia psychicznego, jednym ze sposobów samorealizacji, sprzyja osiąganiu sukcesów.
3. Wzbudzaj twórczą aktywność swego dziecka (otwarty, spontaniczny i twórczy styl życia jest największym darem, jaki rodzice mogą ofiarować potomstwu: uznanie przez rodziców twórczego zachowania budzi w dziecku śmiałość, ducha przygody, poczucie bezpieczeństwa
   • dostarczaj materiałów rozwijających wyobraźnię,
     dostarczaj źródeł, które wzbogacają obrazowość języka (np. baśnie ludowe, mity, legendy),
   • zostawiaj dziecku czas na myślenie i marzenia na jawie; niech ma czas na zadumę i namysł, a nie na bieganie od jednego zajęcia do drugiego,
   • zachęcaj dziecko do utrwalenia swoich pomysłów,
   • nadawaj jego wytworom skończoną formę (opraw rysunki, złóż tomik z wierszy),
   • akceptuj naturalną skłonność do odmiennego spojrzenia na rzeczy,
   • chwal przejawianie szczerej indywidualności,
   • bądź ostrożny z redagowaniem, poprawianiem tekstów pisanych przez dzieci,
   • zachęcaj do bawienia się słowami,
   • kochaj dziecko i mów mu o tym.
4. Stwarzaj okazję do jak najczęstszych kontaktów grupowych. Doświadczanie zespołowego działania, uczestniczenia w spontanicznych i zorganizowanych zajęciach grupowych rozwinie umiejętności komunikacji. Pomóż dziecku w nawiązaniu kontaktów społecznych (zaproś kolegów do domu lub na wspólną wyprawę, np. do kina, zapisz na zespołowe zajęcia pozaszkolne itp.).

Nie zaniedbuj rozwoju fizycznego dziecka. Zachęcaj do spędzenia czasu wolnego w sposób aktywny ruchowo. Zainteresuj jakąś dyscypliną sportu (np. tenis, pływanie itp.).
Pamiętaj! Dziecko zdolne jest przede wszystkim dzieckiem, a dopiero potem utalentowanym. Nadmiar obowiązków, nasze zbyt duże wymagania mogą je zmęczyć i zniechęcić do wysiłków. Zapewniaj wsparcie, stwarzaj poczucie bezpieczeństwa.

Na podstawie opracowania „ Diagnoza i wspomaganie w rozwoju dzieci uzdolnionych” oraz materiałów szkoleniowych przygotowała Anna Morawska